vurgun

Almışım elime bir kalem yazmışım deftere

Tabi böyle olmuyor demişim içimden

Klavyeye

Meramı anlatmak mı lazım demişim içimin bir yerlerine

Anlatmadan anlaşılmayı önemsemişim

Aşk gibi bişey olmuş o

Hobaaa

Anlaşılmak lazım demişim

Anlamak

Anlam

Kafa yormuşum bunlara

Yürek düşürmüşüm bu dertlere

İyi ki yapmışım bunları

Sonra bir kitap kenarında yada derginin yazılanlarının yazılmayan yerlerinde bir cümle görmüşüm

Görmediğim bir şeylerin cümlesi

Cümle de yok o kelime oysa

Bana gelmiş işte

Gelsinler yani

Demişim ki her ne ise o gelen

Gelsin

İçerik değil üslup demişim sanki

Hobaa

Sıralı sekili oturmaya gelmişler sonra

Sıkar beni bu düzen

Sıralı sekili olmaz öyle

Birden bire bul demiş ken galib dede

Atıf yaparsak  Galib’e yapalım yani

Hobaa

Düzeni bilmek ile onun aralarından düzen kaçkınlarını sezmek

Sezmek tabi

Sonra bulmak onları

Patikada bulmak anayolu

Kendi annenin yolu

Kaçmak bir başlangıç burada

Kaçmak ile başlıyor metin

Roman

Şiir değil ama

(amâ)

Susuyor sonra konuşan tüm lisanlar

Lisan susunca insan kalbi coşuyor.

Kalb lisanı denen hal bir kelimeler denizi

Denizden de büyük

Uç ve bucak yok

Tüm yüzeydeki kelimeler dip akıntının habersizi sanki

Yüzeydeki kelimelerden geçerek (susarak)

Yüzeydekini bilip onla eyleşmeden

Yani ondan geçerek

Ama onunda hakkını vererek derin nefes alıp emaneten

Derinlere dalma ameliyesi

Bir tane inci için

Bin tane inci için

Hiç tane inci için

Dip dalma sakın birden

Sakın

Sakın kendini , kendinden kasıt kalbin

Bir kelimenin içine girmek ile başlayan aşk

Vurgun yapar

Sakın

Sanki sakın dememle sakınacaksın da

Yiyeceksin o vurgunu

Sonra bir başka kelimenin içinden derine giden vurgun birine kafir diyeceksin

Doğru

O senin kelimenin vurgunu değil

Hata mı ?

Hem evet hem hayır

İbni Rüşt sustu tabi

Her kelimenin içinden derine gitsen de vardığın yerde bulamadığın her ne ise işte

İkinizde onu bulamadınız

Ama derinde bulamadığınızı sezdiğiniz ‘şey’ aynı

Sezgiyi veren

Madem derinine gittin bu denizin

Neden yüzeydeki kelime ile kafir edersin ‘öteki’ni

Her kelime ile dibe dalınır tabi

Her kelime dibi bildirir.

Sen sen ol sakın

Vurgun yersen

Yaşarsın

Vurgun yemez isen yanarsın

Dilde var olanın

âdem olmaklık olduğunu idrak mı ki işin?

Ademiyet kesbettigin belli de yüzey kelimelerinin izini silememen seni dünyalı yapıyor.

Bence vurgun iyidir.

Yaşatır.