PERİ ŞAN!

Bazen derin bir hüzün kaplıyor içimi incitanem 

Senin yakıcı vedan geliyor kalbime 

Öyle 

Bir define yazısı değil niyetim.

Ama yazmak benim için ruhumun gömüsünü bulmak gibi 

Her ne yazdı isem bir ruh kazısı yapmışım 

Derinde ne var ise ona gitmiş kelimelerim

Yüzeyde neler var bilemeyişim bu yüzden.

Harabeyim bin parça oldum ve cevher dediğim ne varsa kül oldu. Kül odu. Döndüm baktım içime bende cevher var demekligim kül olsun diye. Ki bir daha cevherden bahs açmayayım. 

Bir maddeyim demeklik bana çok geliyor artık

Bende her ne var ise kül oldu.

Yandım demek ne kadar doğru bilemiyorum, ben kül olduğumu gördüm.

Yanmak mı belki. Ama yanamamak daha çok

Tereddüt yangını yani.

Ağlıyorum her gün en az beş dakika diyen kalbim var benim 

Kelimeleri var hala daha 

Hani azalsa da var olan kelimeleri.

Yani meram var

Bir anlatılacak var ise 

Dinleyecek var gibi 

Var mı ey kaari

Yoksun 

İşte ben aslında bu yüzden kelimelere güvenemiyorum

Duyan varmı demeklik çok acı

Depremde enkaz altında kalan biri için söylenirdi bu

Orda kimse var mı 

Beni duyan var mı

Şimdi bir bak bakalım resme 

Kim enkaz altında 

Beni duyan var mı diyen enkaz altında 

Yani ben

Ne acıdır ki.

Kendi kendimi arıyorum işte 

Sesimin ekosuna sevinir oluyorum

Sesimin akisine vuruluyorum, beni sanki, bir başka biri duyuyor diye.

Çünkü enkaz altındayım. Harabeyim. Ev yıkıldı üzerime. Dünya evi temelden sarsıldı. 

Yalnızım demenin feryadı değil bu.

Seni bulamamanın feryadı.

Bazen çığlık atıyorum. Korkuyorum çünkü. Buradayım görüyorsun ve enkazdan kurtulmamı izliyorsun diye.

Kurtulmamı izliyorsun 

Kurtulamamam 

Debelenmem

Dünya başıma yıkıldı.

Kalbim korunmasız bir kafeste 

Duasız kaldım.

Ben diyen dillerimle daha çok yıkılır dünya evim

Enkazdan nasıl çıkarım?

Enkaz çıkılmaz, alışılır.

Mahvettim beni.

Mahvettim ‘beni’

Mahvettin beni.

Suçlamıyorum.

Suç değil. Liyakat.

Aşk yapar bunu.

Değil mi dost?

Hüzün çöreklenir ciğerin içine 

Gitmez 

Aşk dediğin ne ki 

Kimyası ne 

Hangi maddeden Yapılıyor kalp Sevinçleri 

Hangi maddeden oluşur ayrılık bakışları

Madde midir görmek 

Görmeyi silmekle başlayan hal 

Senin susmak dediğin hal 

O kadar içeriden vurgun yemesem 

Böyle soluksuz kalmazdım 

Soluksuz kaldım da ne oldu 

Öldürse idin bari 

Böyle Felç bir kalple 

Derdi derman bilmekle 

Felaketi merhem yapmakla 

Bal eyledi beni aşk 

Deli bal 

Seni seviyorum diyorum artık herseye 

Tüm yakan hallere dönüp seni seviyorum diyorum

Seni seviyorum diyorum ve muhatab bulamıyorum 

Ağaca kuşa kurda yem'e 

Seni seviyorum diyorum

Çünkü artık seni seviyorum dediğimde 

Dünya kulakları ile bende seni diyen yok 

Ne oluyor biliyor musun

Ağaç kuş kurd yem 

Hep beraber ağlıyoruz 

Ve bunu ben dünya gözü ile görüyorum.

Ağlıyorlar ama ben de seni diyemiyorlar 

Bil ki bir gün diyecekler 

Bu kulaklarımla onları duyacağım 

İşte o zaman gelecegim yanına 

Daha ilk günde dediğim tüm sözleri tutan biri olarak 

Sen diyeceğim 

Aşktan ne anlarsın

Yaktın geçtin

Senin yakmanla kalmadım ben 

Ilk kıvılcım dediğim beni yakan kalbin 

Şimdi Ona hürmetliyim 

Ama bil ki artık eşik geçildi 

Sana hürmetim bir iken bin oldu 

Ama bu susmaklık benim için artık 

Şimdi geldiğim burçlarda 

Izi kaybetmemek için aşk kelimesi geçiyor yinede 

Ama aşktan öte biyer 

Rüyaların çeperleri eridi 

Görmek iştiyakı kalmadı 

Bir iştiyak kalmadı 

Ama biri rüya görse artık sabah ben arıyorum onu dün gece rüya gördün anlat bana diye 

Kın gördüm diye gelen rüyakar 

Kan gördüm ben 

Kalbimin üstünde 

...