BAZEN..

Bak! Dinle diye başlayan metne
Arkasından uzun uzun uzun susssss
Bu bir uzaktaki için yakınlık çağrısı;
Aramıza yollar- birde başlı başına aramız oldu.-aramız dediğim yol olsun varsın hakka.
Muradım; hoş sedalık, eksik birkaç kelam, gök kubbede…





Baba, oğlunum ben
Artık konuşma vakti geldi, geçte olsa hesap
Ben diyen dilim var, benlik hırkalarım var, teker teker çıkarıp özüme dönmek için var.
Aman el aman el aman el aman
Mehmedinim babanın adı.



Buradan haber vermek ne ki
Asıl oralardan ne haber?
Bildiğin dünya, menzil
Azalan harfleri susmaklık yapan yere selam
Mesel suskunlara misal.



Baba dünya zamanıyla iki yıl
‘Az, çok’ bunlar hep mesafeden tevellüd mefhumlar
Biliyorum mesafe var ama benden kaynaklı, maalesef
Azaldıkça içimden bu hemhal olamama deminde yine senin kıyasında olarak yanındayım
Maalesef. Böyle olsun istemeden


Bazen
Arada kalarak ve ne yapacağımı bilemeyerek
Bilemeyerek cahilleşerek yapmakla bilmek arasında-yine ara var-kalarak
Ama kalakalarak tutuklaşarak donakalarak , kalmak burada kalmak, gidememek gelememek
Mekana hapis ana hapis kalarak, anla anlatılamamasından anla


Bazen de
An genişleyerek mümkün olan her şeyi yapabilerek
Birden bire hemen şimdi tüm zaman Zamanın tüm rükünlerine hükmüm geçecek gibi
Ayan beyan, sanki
Masafesiz, ansız, sankisiz……..


Babam babacığım
Arz sebebim,
Ben seni
Ah! Çok seviyorum.
Müsaade var mı? Yanına geleyim.


Babam benim
Azıçık isteklerim var; şimdi burada olsan da sana sarılsam
Birazcık, dünyada az yaptık bunu inan ahrette çok yapalım.
Artık çok geç bu dünya için
Müsaade et ötelerde çok yapalım….


Billur anları vardı senle olan zamanların
Akmazdı genişlerdi
Bana öyle
Anladım ben hep çocuktum sen hep baba
Mümkün olan hep senin bana oluşturduğun zeminmiş.